Vlak voor kerstmis 1972 werd er voor het eerst geschaatst op De Uithof. De ontstaansgeschiedenis van dit bekende sportcomplex had nogal wat voeten in de aarde. Vele partijen waren erbij betrokken. En die betrokkenen hadden zo hun eigen mening over de financiering en de aanpak. De Uithof kwam er, maar niet alle projecten daarna lukten. Uiteindelijk is De Uithof uitgegroeid tot het grootste overdekte sportcomplex van Nederland.
Het was indertijd duidelijk dat Den Haag grote behoefte had aan een kunstschaatsbaan voor het langebaanschaatsen. Andere steden hadden al veel eerder zo’n baan. Den Haag was in 1937 wel de eerste stad van Nederland geweest met een overdekte kunstijsbaan (HOKIJ), maar die was te klein voor de langebaan. De linker Houtrusthal was immers maar zo’n honderd meter lang en vijftig meter breed, precies geschikt voor kunstrijdster Joan Haanappel en het ijshockey van HIJS HOKIJ.
Ard en Keessie
Met de langebaanschaatsers Ard Schenk en Kees (Keessie) Verkerk had Nederland in de jaren zestig en zeventig wereldkampioenen in huis, maar Den Haag konden zij niet aandoen. Dat was een doorn in de ogen van veel schaatsliefhebbers. En die waren er in overvloed. Zo had je de Vereeniging Haagsche IJsclub, in 1907 opgericht. De straatnaam IJsclubweg, het verlengde van de Schenkkade, herinnert nog aan de tijd dat daar een groot stuk land bij vorst onder water werd gezet. Er was ruimte voor een baan om te zwieren, voor een korte baan voor hardrijders, een krabbelbaantje en een ijshockeybaan.
